Thirukural - Oppuravaridhal - Kural 211 - 220

அதிகாரம் : ஒப்புரவறிதல்
Adhigaram: Oppuravaridhal
Chapter: Duty to Society

இயல்: இல்லறவியல்
Iyal: Illaraviyal
Chapter Group: Domestic Virtue

பால்: அறத்துப்பால்
Paal: Araththuppaal
Section: Virtue

குறள்/Couplet	Link
கைம்மாறு வேண்டா கடப்பாடு மாரிமாட்டு என்ஆற்றுங் கொல்லோ உலகு. Duty demands no recompense; to clouds of heaven, By men on earth, what answering gift is given	211
தாளாற்றித் தந்த பொருளெல்லாம் தக்கார்க்கு வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு. The worthy say, when wealth rewards their toil-spent hours, For uses of beneficence alone 'tis ours	212
புத்தே ளுலகத்தும் ஈண்டும் பெறலரிதே ஒப்புரவின் நல்ல பிற. To 'due beneficence' no equal good we know, Amid the happy gods, or in this world below	213
ஒத்த தறவோன் உயிர்வாழ்வான் மற்றையான் செத்தாருள் வைக்கப் படும். Who knows what's human life's befitting grace, He lives; the rest 'mongst dead men have their place	214
ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு. The wealth of men who love the 'fitting way,' the truly wise, Is as when water fills the lake that village needs supplies	215
பயன்மரம் உள்ளூர்ப் பழுத்தற்றால் செல்வம் நயனுடை யான்கண் படின். A tree that fruits in th' hamlet's central mart, Is wealth that falls to men of liberal heart	216
மருந்தாகித் தப்பா மரத்தற்றால் செல்வம் பெருந்தகை யான்கண் படின். Unfailing tree that healing balm distils from every part, Is ample wealth that falls to him of large and noble heart	217
இடனில் பருவத்தும் ஒப்புரவிற்கு ஒல்கார் கடனறி காட்சி யவர். E'en when resources fall, they weary not of 'kindness due,'- They to whom Duty's self appears in vision true	218
நயனுடையான் நல்கூர்ந்தா னாதல் செயும்நீர செய்யாது அமைகலா வாறு. The kindly-hearted man is poor in this alone, When power of doing deeds of goodness he finds none	219
ஒப்புரவி னால்வரும் கேடெனின் அஃதொருவன் விற்றுக்கோள் தக்க துடைத்து. Though by 'beneficence,' the loss of all should come, 'Twere meet man sold himself, and bought it with the sum	220