Thirukural - Nandriyilselvam - Kural 1001 - 1010

அதிகாரம் : நன்றியில் செல்வம்
Adhigaram: Nandriyilselvam
Chapter: Wealth without Benefaction

இயல்: குடியியல்
Iyal: Kudiyiyal
Chapter Group: Miscellaneous

பால்: பொருட்பால்
Paal: Porutpaal
Section: Wealth

குறள்/Couplet	Link
வைத்தான்வாய் சான்ற பெரும்பொருள் அஃதுண்ணான் செத்தான் செயக்கிடந்தது இல். Who fills his house with ample store, enjoying none, Is dead Nought with the useless heap is done	1001
பொருளானாம் எல்லாம்என்று ஈயாது இவறும் மருளானா மாணாப் பிறப்பு. Who giving nought, opines from wealth all blessing springs, Degraded birth that doting miser's folly brings	1002
ஈட்டம் இவறி இசைவேண்டா வாடவர் தோற்றம் நிலக்குப் பொறை. Who lust to heap up wealth, but glory hold not dear, It burthens earth when on the stage of being they appear	1003
எச்சம்என்று என்எண்ணும் கொல்லோ ஒருவரால் நச்சப் படாஅ தவன். Whom no one loves, when he shall pass away, What doth he look to leave behind, I pray	1004
கொடுப்பதூஉம் துய்ப்பதூஉம் இல்லார்க்கு அடுக்கிய கோடிஉண் டாயினும் இல். Amid accumulated millions they are poor, Who nothing give and nought enjoy of all they store	1005
ஏதம் பெருஞ்செல்வம் தான்துவ்வான் தக்கார்க்கொன்று ஈதல் இயல்பிலா தான். Their ample wealth is misery to men of churlish heart, Who nought themselves enjoy, and nought to worthy men impart	1006
அற்றார்க்கொன்று ஆற்றாதான் செல்வம் மிகநலம் பெற்றாள் தமியள்மூத் தற்று. Like woman fair in lonelihood who aged grows, Is wealth of him on needy men who nought bestows	1007
நச்சப் படாதவன் செல்வம் நடுவூருள் நச்சு மரம்பழுத் தற்று. When he whom no man loves exults in great prosperity, 'Tis as when fruits in midmost of the town some poisonous tree	1008
அன்பொரீஇத் தற்செற்று அறநோக்காது ஈட்டிய ஒண்பொருள் கொள்வார் பிறர். Who love abandon, self-afflict, and virtue's way forsake To heap up glittering wealth, their hoards shall others take	1009
சீருடைச் செல்வர் சிறுதுனி மாரி வறங்கூர்ந் தனையது உடைத்து. 'Tis as when rain cloud in the heaven grows day, When generous wealthy man endures brief poverty	1010